स्तोत्र 

श्रीगणेशाय नमः । श्री दुर्गायै नमः ।

नगरांत प्रवेशले पंडुनंदन । तो देखिले दुर्गास्थान ।

धर्मराज करी स्तवन । जगदंबेचे तेधवा ॥ १ ॥

जय जय दुर्गे भुवनेश्वरी । यशोदा गर्भ संभवकुमारी ।

इंदिरा रमण सहोदरी । नारायणी चंडिकेंऽबिके ॥ २ ॥

जय जय जगदंबे विश्र्व कुटुंबिनी । मूलस्फूर्ति प्रणवरुपिणी ।

ब्रह्मानंदपददायिनी । चिद्विलासिनी अंबिके तू ॥ ३ ॥

जय जय धराधर कुमारी । सौभाग्य गंगे त्रिपुर सुंदरी ।

हेरंब जननी अंतरी । प्रवेशीं तू आमुचे ॥ ४ ॥

भक्तह्रदयारविंद भ्रमरी । तुझे कृपाबळे निर्धारी ।

अतिगूढ निगमार्थ विवरी । काव्यरचना करी अद् भुत  ॥ ५ ॥

तुझिये कृपावलोकनेंकरुन । गर्भांधासी येतील नयन ।

पांगुळा करील गमन । दूर पंथे जाऊनी ॥ ६ ॥

जन्मादारभ्य जो मुका । होय वाचस्पतिसमान बोलका ।

तूं स्वानंदसरोवर मराळिका । होसी भाविकां सुप्रसन्न ॥ ७ ॥

ब्रह्मानंदे आदिजननी । तव कृपेची नौका करुनि ।

दुस्तर भवसिंधु उल्लंघूनी । निवृत्ती तटां जाइजे ॥ ८ ॥

जय जय आदिकुमारिके । जय जय मूलपीठनायीके ।

सकल सौभाग्य दायीके । जगदंबिके मूलप्रकृतिके ॥ ९ ॥

जय जय भार्गवप्रिये भवानी । भयनाशके भक्तवरदायिनी ।

सुभद्रकारिके हिमनगनंदिनी । त्रिपुरसुंदरी महामाये ॥ १० ॥

जय जय आनंदकासारमराळिके । पद्मनयने दुरितवनपावके ।

त्रिविधतापभवमोचके । सर्व व्यापके मृडानी ॥ ११ ॥

शिवमानसकनकलतिके । जय चातुर्य चंपककलिके ।

शुंभनिशुंभदैत्यांतके । निजजनपालके अपर्णे ॥ १२ ॥

तव मुखकमल शोभा देखोनी । इंदुबिंब गेले विरोनी ।

ब्रह्मादिदेव बाळें तान्ही । स्वानंदसदनी निजविसी ॥ १३ ॥

जीव शिव दोन्ही बाळकें । अंबे त्वां निर्मिली कौतुकें ।

स्वरुप तुझे जीव नोळखे । म्हणोनि पडला आवर्ती ॥ १४ ॥

शिव तुझे स्मरणीं सावचित्त । म्हणोनि तो नित्यमुक्त ।

स्वानंदपद हातां येत । तुझे कृपेनें जननिये ॥ १५ ॥

मेळवूनि पंचभूतांचा मेळ । त्वां रचिला ब्रह्मांडगोळ ।

इच्छा परततां तत्काळ । क्षणें निर्मूळे करिसी तूं ॥ १६ ॥

अनंत बालादित्यश्रेणी । तव प्रभेमाजी गेल्या लपोनि ।

सकल सौभाग्य शुभकल्याणी । रमारमणवरप्रदे ॥ १७ ॥

जय शंबरि पुहर वल्लभे । त्रैलोक्य नगरारंभस्तंभे ।

आदिमाये आत्मप्रिये । सकलारंभे मूलप्रकृती ॥ १८ ॥

जय करुणामृतसरिते । भक्तपालके गुणभरिते ।

अनंतब्रह्मांड फलांकिते । आदिमाये अन्नपूर्णे ॥ १९ ॥

तूं सच्चिदानंदप्रणवरुपिणी । सकल चराचर व्यापिनी ।

सर्गस्थित्यंत कारिणी । भवमोचिनी ब्रह्मानंदे ॥ २० ॥

ऐकोनि धर्माचे स्तवन । दुर्गा जाहली प्रसन्न ।

म्हणे तुमचे शत्रू संहारीन । राज्यीं स्थापीन धर्माते ॥ २१ ॥

तुम्ही वास करा येथ । प्रगटी नेदीं जनांत ।

शत्रू क्षय पावती समस्त । सुख अद् भुत तुम्हां होय ॥ २२ ॥

त्वां जें स्तोत्र केलें पूर्ण । तें जे त्रिकाल करिती पठन ।

त्यांचे सर्व काम पुरवीन । सदा रक्षीन अंतर्बाह्य ॥ २३ ॥

॥ इति श्रीयुधिष्ठिरविरचितं श्रीदुर्गा स्तोत्रं संपूर्णम् ॥

युधिष्ठिराने दुर्गादेवीचे स्तवन केले आणि युद्धांत विजय

मिळावा असा वर मागितला. देवी या स्तवनाने प्रसन्न झाली

व युधिष्ठिराला तूं युद्धांत विजयी होशील असा वर दिला.

पुढे देवीने असे सांगितले की, तूं केलेल्या या स्तोत्राचे जे

त्रिकाल पठन करतील त्यांचे मी रक्षण करीन

आणि त्यांच्या सर्व कामना पूर्ण करीन.

॥ श्री महालक्ष्म्यष्टकम् ॥

नमस्तेस्तू महामाये श्रीपिठे सूरपुजिते ।

शंख चक्र गदा हस्ते महालक्ष्मी नमोस्तूते ॥ १ ॥

नमस्ते गरूडारूढे कोलासूर भयंकरी ।

सर्व पाप हरे देवी महालक्ष्मी नमोस्तूते ॥ २ ॥

सर्वज्ञे सर्ववरदे सर्वदुष्ट भयंकरी ।

सर्व दुःख हरे देवी महालक्ष्मी नमोस्तूते ॥३ ॥

सिद्धीबुद्धूीप्रदे देवी भुक्तिमुक्ति प्रदायिनी ।

मंत्रमूर्ते सदा देवी महालक्ष्मी नमोस्तूते ॥ ४ ॥

आद्यंतरहिते देवी आद्यशक्ती महेश्वरी ।

योगजे योगसंभूते महालक्ष्मी नमोस्तूते ॥ ५ ॥

स्थूल सूक्ष्म महारौद्रे महाशक्ती महोदरे ।

महापाप हरे देवी महालक्ष्मी नमोस्तूते ॥ ६ ॥

पद्मासनस्थिते देवी परब्रम्हस्वरूपिणी ।

परमेशि जगन्मातर्र महालक्ष्मी नमोस्तूते ॥ ७ ॥

श्वेतांबरधरे देवी नानालंकार भूषिते ।

जगत्स्थिते जगन्मार्त महालक्ष्मी नमोस्तूते ॥ ८ ॥

महालक्ष्म्यष्टकस्तोत्रं यः पठेत् भक्तिमान्नरः ।

सर्वसिद्धीमवाप्नोति राज्यं प्राप्नोति सर्वदा ॥ ९ ॥

एककाले पठेन्नित्यं महापापविनाशनं ।

द्विकालं यः पठेन्नित्यं धनधान्य समन्वितः ॥१०॥

त्रिकालं यः पठेन्नित्यं महाशत्रूविनाशनं ।

महालक्ष्मीर्भवेन्नित्यं प्रसन्ना वरदा शुभा ॥११॥

॥इतिंद्रकृत श्रीमहालक्ष्म्यष्टकस्तवः संपूर्णः ॥ '

श्री  देवीच्या आरत्या 

अश्विन शुद्ध शुक्लपक्षी 

अश्विन शुद्ध शुक्लपक्षी अंबा बैसली सिंहासनी हो । प्रतिपदेपासूनी घटस्थापना ती करुनी हो
मूलमंत्र जप करुनी भोंवते रक्षक ठेवूनी हो । ब्रह्माविष्णू रुद्र आ‌ईचे करीती पूजन् हो ॥१॥

उदो बोला उदो बोला अंबाबा‌ई मा‌ऊलीचा हो । उदोकारे गर्जती काय महिमा वर्णू तिचा हो ॥धृ॥

द्वितीयेचे दिवशी मिळती चौसष्ट योगीनी हो । सकळामध्ये श्रेष्ठ परशुरामाची जननी हो
कस्तुरी मळवट भांगी शेंदूर भरुनी हो । उदोकारे गर्जती सकल चामुंडा मिळोनी हो ॥२॥

तृतीयेचे दिवशी अंबे शृंगार मांडीला हो । मळवट, पातळ-चोळी कंठी हार मुक्ताफळा हो
कंठीची पदके कासे पितांबर पिवळा हो । अष्टभुजा मिरविती अंबे सुंदर दिसे लीला हो ॥३॥

चतुर्थीचे दिवशी विश्वव्यापक जननी हो । उपासका पहासी प्रसन्न अंत:करणी हो
पूर्णकृपे पहासी जगन्माते मनमोहिनी हो । भक्तांच्या मा‌ऊली सूर ते येती लोटांगणी हो ॥४॥

पंचमीचे दिवशी व्रत ते उपांगललिता हो । आर्धपाद्य पुजनें तुजला भवानीस्तविती हो
रात्रीचे सम‌ई करिती जागरण हरि कथा हो । आनंदे प्रेम ते आले सद्भावे क्रिडता हो ॥५॥

षष्टीचे दिवशी भक्त आनंद वर्तला हो । घेवुनी दिवट्या हाती हर्षे गोंधळ घातला हो
कवडी एक अर्पिता देशी हार मुक्ताफळा हो । जोगवा मागता प्रसन्न झाली मुक्ताफळा हो ॥६॥

सप्तमीचे दिवशी सप्तशृंग गडावरी हो । तेथे तू नांदसी भोवती पुष्पे नानापरी हो
शेवंती जा‌ईजु‌ई पूजा रेखीयली बरवी हो । भक्त संकटी पडता झेलुनी घेसी वरचे वरी हो ॥७॥

अष्टमीचे दिवशी अष्टभुजा नारायणी हो । संह्याद्री पर्वती उभी पाहिली जगत्जननी हो
मन माझे मोहिले शरण आलो तुज लागुनी हो । स्तनपान दे‌ऊनी सुखी केले अंत:करणी हो ॥८॥

नवमीचे दिवशी नवदिवसांचे पारणे हो । सप्तशती जप होम हवने सद्भक्ती करुनी हो
षड्रस अन्ने नैवेद्याशी अर्पियली भोजनी हो । आचार्य ब्राह्मणा तृप्त त्वा केले कृपे करुनी हो ॥९॥

दशमीचे दिवशी अंबा निघे सीमोल्लंघनी हो । सिंव्हारुढ संबळ शस्त्रे अंबे त्वा लेवुनी हो
शुंभनिशूंभादिक राक्षसा किती मारिसी रणी हो । विप्ररामदासा आश्रय दिधला चरणी हो ॥१०॥



दुर्गे दुर्घट भारी तुजविण संसारी

दुर्गे दुर्घट भारी तुजविण संसारी ।
अनाथनाथे अंबे करुणा विस्तारी ॥
वारी वारीं जन्ममरणाते वारी ।
हारी पडलो आता संकट नीवारी ॥ १ ॥

जय देवी जय देवी जय महिषासुरमथनी ।
सुरवरईश्वरवरदे तारक संजीवनी ॥ धृ. ॥

त्रिभुवनी भुवनी पाहतां तुज ऎसे नाही ।
चारी श्रमले परंतु न बोलावे काहीं ॥
साही विवाद करितां पडिले प्रवाही ।
ते तूं भक्तालागी पावसि लवलाही ॥ २ ॥

प्रसन्न वदने प्रसन्न होसी निजदासां ।
क्लेशापासूनि सोडी तोडी भवपाशा ॥
अंवे तुजवांचून कोण पुरविल आशा ।
नरहरि तल्लिन झाला पदपंकजलेशा ॥ ३ ॥